kersenbladwesp

Van heel veel bladwespen leven de volwassen dieren maar kort en zijn tamelijk onbekend.
Volwassen kersenbladwespen bijvoorbeeld zijn zwart en zo'n 5mm lang.
Ze lijken veel op vliegjes, maar hebben 2 paar vleugels. De larven zijn veel bekender en soms schadelijk.
Ze zijn groenig en gevormd als een slakje. Maar dan wel eentje met pootjes!
Om nog meer op een slakje te lijken, scheiden ze een glimmende zwarte substantie af.
Daarmee bedekken ze zichzelf. En dan zie ze er echt uit als kleine, glimmende, zwarte slakjes.

De kersenbladwesp treedt meestal op in twee generaties.
De vrouwtjes zagen een klein gaatje in de onderzijde van een blad en leggen daarin enkele eitjes.
De eitjes komen na drie tot vier weken uit.

De kleine larfjes gaan naar de bovenzijde van het blad, alwaar ze de bovenste lagen van het blad opeten.
De onderste laag en de nerven laten ze zitten. Zo'n blad lijkt geheel in tact, maar ziet er erg dun uit.
We zeggen dat de larven "vensters" in de bladeren eten. De meeste minerende larven maken ook zulke "vensters".
Al na een maand zijn de larven klaar om te verpoppen.

Ze laten zich op de grond vallen en boren zich zo'n drie tot zes centimeter diep de grond in.
Daar verpoppen ze. De tweede generatie overwintert als pop en komt pas na de overwintering te voorschijn.
De zomergeneratie heeft maar een maand de tijd nodig om te verpoppen.
We vinden de bastaardrupsen van de kersenbladwesp niet alleen op de bladeren van kersen, maar ook op die van peer.

Met kersen en peren is de kersenbladwesp over de hele wereld verspreid geraakt.
Je treft hem aan in Europa, Azië, Japan, Noord-Amerika, Zuid-Amerika en Nieuw Zeeland.
De schade die de eerste generatie in juni en juli aanricht is vrijwel altijd beperkt.
De tweede larvengeneratie, die vooral in september actief is, doet meestal de grootste schade ontstaan in boomgaarden.
Toch is bestrijding slechts nodig als de soort zeer massaal optreedt en bomen geheel dreigt te ontbladeren.

Voorkomen van aantasting

Maakt het de natuurlijke vijanden naar de zin

kippen tussen uw bomen laten lopen. Deze scharrelen rond de boom en eten de verpopte larven op.

Ook de mol maakt zich nuttig als biologische bestrijder.