Loodglans

Dit is een ziekte die vooral bij pruimen voorkomt maar ook bij kers en zelfs op bessen. De ziekte is te herkennen aan de blauwgrijze glans van de bladeren. Pruimen krijgen een gevlekte schil. Het Mycelium krijgt paarse vruchtlichamen (zwammen) op de afgestorven takken. Wanneer we takken van een aangetastre boom doorzagen zien we bruine plekken in de vaatbundels, daar heeft de schimmel,zijn verwoestend werk gedaan. De opbrengst loopt terug en de boom zal uiteindelijk afsterven wanneer de aantasting zich verder kan uitbreiden. Een aangetaste boom vorm een besmettingsbron voor andere bomen. Aangetaste takken moeten worden verbrand. Loodglans komt voor op oude slecht onderhouden bomen. Door regelmatig te snoeien blijft een boom jong en vitaal en is daardoor minder vatbaar. Kersen en pruimen mogen nooit in de herfst of de winter gesnoeid worden. Snoei is dus noodzakelijk en moet plaatsvinden kort na de oogst of voor de bloei. Met een extra mest gift kunnen we aangetaste bomen vitaliseren, minder gevoelige rassen hebben dan een kans er overheen te groeien.Ijzer en mangaangebrek kunnen aantasting i n de hand werken.

Enkele minder gevoelige rassen zijn:

Belle de Louvain, Blue de Belgique, Dubbele Boerenwitte, Early Rivers, Mirabelle de Nancy, Monsieur Hâtif, Opal, Reine-Claude d’Althan, Reine-Claude d’Oullins, Reine-Claude Verte, Sanctus Hubertus en Zoete Kwets.

De paarse korstzwam

De paarse korstzwam (Chondrostereum purpureum) of purperkorstzwam is een paddestoel uit de familie Meruliaceae. De soort lijkt op een elfenbankje, maar is paars en aan de rand wit gekleurd. De randen zijn golvend en wit donzig behaard. De onderzijde is glad, donkerbruin of bruin-violet tot bruin. De paddenstoel wordt carpophores genoemd en wordt in de herfst gevormd bij een hoge relatieve luchtvochtigheid met veel regen, mist of dauw en een temperatuur van 10 ºC. Hieruit ontstaan de basidiosporen, die bij infectie via wonden loodglans veroorzaken. Zo genoemd omdat de bladeren een loodachtige kleur krijgen als de schimmel de boom heeft aangetast.

Habitat

De purperkorstzwam wordt gevonden als saprofiet op dood hout van allerlei loofbomen en als parasiet op levende bomen en struiken uit de rozenfamilie. Het veroorzaakt op vruchtbomen loodglansziekte, onder andere bij de pruim en kers.

De purperkorstzwam komt het gehele jaar voor en is een algemene verschijning.

Eigenschappen

Het vruchtlichaam heeft een doorsnede van 2 tot 4 cm, is dun en leerachtig. De korsten hebben een opstaande rand. De bovenkant is voorzien van groeven, is viltig en licht grijsachtig geelbruin. De onderkant is lila tot purperkleurig. Later wordt de onderkant meer bruinachtig. Bij een korst zit het hymenium aan de bovenzijde en is aan de violette kleur te herkennen.

Gebruik

De paarse korstzwam wordt gebruikt voor de bestrijding van de Amerikaanse vogelkers. Op de afgezaagde stobben worden de sporen van de schimmel gesmeerd en zodra de schimmel de wortels bereikt heeft gaat de boom dood.

terug